Mijnheer The BOSS,
Nee vergis je niet, hier schrijft geen die hard fan. Enkel een simpele ziel die gisteren in Nijmegen in die mensenmassa probeerde te vatten, wat jij allemaal te weeg brengt. Je kan nauwelijks van een fan spreken als die van de ganse playlist slechts 4 liedjes kent. Natuurlijk ken ik je bestsellers van de radio want een cd van je bezit ik niet, zelfs geen verzamel cd.
En dan ga je je toch afvragen hoe dat komt? Hoe het komt dat ik je “River”nog meer voel stromen als die door 4 Noorse stemmen wordt gebracht? Hoe het komt dat die ganse mensenmassa (geen idee welk cijfer ik erop moet/mag/kan plakken) je songs feilloos meebrult en ik slechts rond me heen kan kijken en kan genieten van die adoratie?
Wel het antwoord is eigenlijk vrij eenvoudig. Ondanks je schitterende show en je warmhartigheid naar je fans toe, kruip je niet onder mijn huid. Je teksten zijn voor mij als leek heel moeilijk verstaanbaar en na een aantal ongekende songs lijkt diezelfde beat steeds terug te komen. Ik verloor even helemaal de concentratie en de interesse .Toen kwam er toch weer een mooie song met een prachtig muzikaal intermezzo. Je dixie-land-band nummer bracht dan ook weer dat hele park in vuur en vlam en dan is het moeilijk om niet mee te deinen op de tonen van die aanstekelijke muziek.
Natuurlijk herkende ik “The River”, “Dancing in the dark” en “Born in the USA” .
Ik ben heel blij dat ik toch dit concertje heb meegepikt want het vergelijken van muziek en het doorleven van songs die absoluut niet op je eigen verlanglijstje staan maakt het venster op de wereld toch weer groter.
Het was puur entertainment maar nee, ik ben niet over de streep getrokken. Toch wil ik je bedanken voor je inzet en je fijne show. Op mijn manier heb ik enorm genoten, maar een volgend bezoekje zit er niet direct in.
Of je moest me natuurlijk uitnodigen voor een frontstage met fototoestel.
Just in that case, you know where to find me.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten