Rob 70 @ Lotto Arena

Normaal gezien, zijn we samen op pad als er muzikale uitjes op het programma staan. Mijn pa en ik. Al zoveel concerten samen gezien, samen genoten. Ik van zijn muziek en hij van mijn muziek. Het is een bloedbaan die werd doorgegeven en die ik koester tot in het puntje van m’n tenen.

Voor gisteren was er een dilemma. Ik had al geruime tijd een kaartje voor Bruce Springsteen en net diezelfde avond viert Rob de Nijs zijn zeventigste verjaardag in de Lotto Arena in Antwerpen. Twee van zijn gasten staan bij pa ook hoog aangeschreven en hij wou dolgraag gaan. Enorm spijtig dat we dit niet samen konden doen maar ook enorm knap dat hij dan beslist om toch te gaan, in z’n uppie.

Aan de ontbijttafel vanmorgen werd er dan ook impressies uitgewisseld.

Het ontroerde hem enorm dat Paul Michiels bij het afscheid nemen op het podium naar zijn moeder wees en daarna naar Rob de Nijs keek en hem in het oor fluisterde dat dit wel zijn moeder was. Wel paps ik zou in zijn plaats hetzelfde doen als ik daar zou staan en jij daar zou zitten. Ook als ik 65 was.

Will Tura werd begeleid door zijn vaste pianist Steve Willaert en Johan Verminnen zong “Laat me nu toch niet alleen”. Paul Michiels bracht zijn pensioensverzekerings-nummer “The Way to your heart”. Rob deed al zijn bekende songs voor die eerste twee rijen van die hard fans maar ook (en vooral) voor de rest van de Lotto Arena.