Soulsister voorjaar 2011 - Deel 1

Gisteren sloten Paul Michiels en Jan Leyers aka Soulsister, hun voorjaarstoer af in de Roma te Borgerhout. Tijd om, na een paar live rondes even dieper in te gaan over het hoe en wat van hun songs :

Way to your heart
De mannen gaan direct van start met hun hit der hits. Paul noemt het soms al lachend “zijn pensioen”. Al lachend zegt de gek de waarheid, zegt het spreekwoord dus we veronderstellen dat hier een hele diepe grond van waarheid in zit.
Wishing
Een liedje uit het album Heat, "It's funny It took me so long to get it right" is een statement dat in de tekst zit, maar het duurt helemaal niet lang voor dit duo vooraleer de ganse zaal mee is en het helemaal goed vindt.
For a lifetime
Dit is de eerste song waarin het geheime wapen “Roger” in actie komt. Roger is de ouderwetse pick-up die centraal op het podium staat. Roger heeft heel veel voordelen, is goedkoop, luistert altijd en vraagt na het concert niet naar gratis “drankbonnekes” maar de mannen laten Roger soms wel in de “suikerbollen” lopen als hij eindeloos blijft draaien omdat de “baasjes” hem vergeten af te zetten.
Sign of emotion
Een klein verhaal over de badkamer van Michiels en het bezoek van amerikaanse songschrijver Paul Werner gaat hieraan vooraf. Op die manier geven ze aan dat ze zichzelf ook niet altijd even serieus nemen en dat brengt vooral wat positieve lucht in het concert.
Changes
Voor deze song neemt Paul de gitaar ter hand en gaat Jan achter de piano zitten. Blijkbaar schreef Paul deze song voor zijn eerste vrouw toen de relatie wat moeilijker ging. Ik vraag me dan ook af of hij nog steeds deze gedachte in het achterhoofd heeft als hij de song brengt.
Als intermezzo gebruiken ze een deel uit "50 ways to leave your lover" van Simon & Garfunkel.
Like a mountain
In december stond Jan nog in het sportpaleis bij Clouseau en koos voor Natalia als partner in crime. Toch komt deze song pas tot z’n absolute recht in de Soulsister versie
Last call
De nieuwe singel als aanzet voor deze toer. We horen enkel Paul aan het woord maar de song is wel door Jan geschreven.
Ain’t that simple
Als ik me goed herinner is dit de song waar “express” een fout wordt gespeeld, om het allemaal wat menselijk te houden. Simpele gasten zijn deze twee alleszins niet.
Papparazzi
Volgens Jan gaf Paul al heel snel in het repetitieproces aan dat hij deze song absoluut wou zingen. Voor zijn zevenjarige zoon die een levensgrote poster van Lada Gaga op zijn kamer heeft hangen. Bij de familie Leyers zit dan haar nauwaansluitende jurk weer in de ijskast. Filet de Saxe, dun gesneden.
Downtown
Jan die de tweede stem voor zijn rekening neemt. Me and my precious baby we’re going donwtown right now. De basis van Soulsister : de geweldige stem van Paul die nog meer de hoogte in wordt getild door de ondersteuning van Jan.
Broken
Deze song krijgt een heel mysterieuze intro en ik krijg het telkens weer koud als Jan z’n gitaar op z’n rug draait en aan de grote piano plaatsneemt. Voor mij het mooiste stukje uit het eerste deel en dus ook de perfecte afsluiter voor de pauze .