IN 'T GEZICHT - Najaar 2007 : The Police doet een reunie-concert in het Sportpaleis. Hoewel zeer grote fan, was ik die avond teleurgesteld...zo zwaar zelfs dat ik het na 50 minuten voor bekeken hield. Die nacht ben ik van de trap gevallen en brak mijn hand. Dat feit maakte niet alleen van m’n job een onmogelijke opgave,ook simpele alledaagse dingen werden pijnlijke ervaringen; scheren bijvoorbeeld. Om die reden ben ik wekelijks naar een barbier in Antwerpen beginnen gaan : een vriendelijke, interessante vakman. Zelfs toen m’n hand genezen was, bleef ik klant, ook vanwege de toffe gesprekken. Op een dag vroeg hij me waarmee ik op dat moment bezig was. ‘Een nieuwe Antwerpse plaat’ antwoordde ik. ‘Alleen weet ik niet goed waarover ik moet schrijven.’‘Waarover wil je schrijven?’ lachte hij.Ik haal m’n schouders op en zeg ‘Het leven zeker?’‘Het wordt dus een sombere plaat ?’‘Neen, waarom ?’ Even stopte hij met scheren en zei recht in’t gezicht : ‘Omdat het leven nu eenmaal somber is. Het zijn de details in het leven die heel de cirque boeiend maken.’Eén van de mooiste levenslessen die ik kreeg vorig jaar van een barbier van ‘t Kiel. Of hoe een gebroken hand kan leiden tot een nieuwe plaat !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten