De Bare Bones toer is al een tijdje up and running en vorig jaar hadden we reeds in Antwerpen de kans om Canadian Born Adams te zien en te beluisteren in de Stadsschouwburg. Dat beviel zo goed dat de datum voor de citytrip naar Glasgow wel erg strategisch gekozen was.Zelf is hij perfect gelukkig met de keuze van de Royal Concert Hall in tegenstelling met zijn vorige bezoek aan deze Schotse stad waar hij in het SECC geprogrammeerd stond. Niet dat hij een artiest met kapsones is, wel integendeel.
De hoge zwarte hoed die hij draagt bij z'n entrée, is het enige wat deze man zich aan sterallures aanmeet. De standaard jeans met het standaard zwarte hemd en dito schoenen. Het lijkt gewoon de doorsnee man en ik heb een flauw vermoeden dat hij dit ook echt wil zijn. Zijn ogen staan diep. Ik zie een man die al een deel van zijn leven achter zich heeft en dit niet zonder slag of stoot heeft doorstaan. Hebben we dat niet allemaal?
Samen met zijn one-man-band Gary Breit, schotelt hij ons een menu van 23 eigen songs voor. De keuze is natuurlijk aan hem en wat een keuze. Doorheen de jaren van muziekgeschiedenis is Bryan in verschillende decennia aanwezig en slaagt hij er steeds weer in om de top te bereiken met natuurlijk “Summer of 69” als absolute nummer 1 in zoveel jaarlijkse hitlijsten.
“Cut’s like a knife” is een klassieker maar als er plots doedelzakmuziek uit de rechterachterhoek van de zaal te horen is, kijk je toch heel even verbaasd achterom. Een echt Schots cadeau van Bryan aan zijn publiek. De man, helemaal in kilt uitgedost, loopt door de rechterkant van de zaal tot voor het podium waar hij even de hand schudt met de maker van de song en dan weer langs links verdwijnt. Na afloop vraagt Adams de gast op het podium voor een gezamelijke foto als herinnering. (foto : www.bryanadams.com)
“When the night comes” is toch wel een vreemde eend in deze playlist. Een song, die hij schreef voor Joe Cocker, neemt hij nu ook op in zijn eigen repertoire. Deze vertolking zal ook op de Bare Bones cd staan die vanaf volgende maand verkrijgbaar is. Gelukkig hebben we die hard fan “Alvaro” uit Spanje in de zaal die ons (via Bryan) laat weten dat de cd al downloadbaar is via internet. Een oprechte Muchos Gracias gaat vanwege de artiest naar z’n fan uit.
Ook “The right place” is een lied dat hij vergat op te nemen en eigenlijk geschreven is voor Ray Charles maar nooit z’n bestemming heeft bereikt. Iemand uit de vriendenkring (Jim Vallance) was zo slim om het op te geven voor Idols en Bryan vindt het best geslaagd en feliciteert de uitvoerder met zijn werk.
Tijdens de bisnummers gaat Bryan’s aandacht naar een kleine jongen op de derde rij. Hij vraagt hem z’n naam en een schuchtere “McKenzie” komt uit zijn vader’s mond. Speciaal voor deze kleine man speelt hij “Kids wanna rock”. Aandoenlijk.
Het is ook tijdens deze bisnummers dat Adams wat nabijheid vraagt en zo komt het dat je plots met een groep mensen oog in oog staat met deze man en dat alles heel gewoon aanvoelt. Nog voor de eerste mensen de zaal verlaten is Bryan al vertrokken. De UK toer wordt hier afgerond en volgende maand staat hij alweer op de planken in zijn geboorteland.
Playlist
- Run to you
- How do ya feel tonight
- Back to you
- Here I am
- Do I have to say the words
- Let’s make a night to remember
- Can’t stop this thing we started
- Still beautiful to me
- Heat of the night
- Not Romeo not Juliet
- I’ll do it for you
- Cut’s like a knife
- When you’re gone
- Wanna be there when the night comes
- Summer of 69
- Walk on by
- Heaven
- The right place
Encores
- Somebody
- Have you ever loved a woman
- Kids wanna rock
- Straight from the heart
Geen opmerkingen:
Een reactie posten