Band: Guy Swinnen, Spencer The Rover, Axl Peleman, Jan Hautekiet, Ron Reuman, Fleur Hendriks en Roeland Vandemoortele.
Dit is de tekst die de culturele centra die deze show op het agenda hebben staan, publiceren. Er steekt echter veel meer achter wanneer je live mag luisteren naar het verteltalent van Jackie Dewaele. Voor de jongeren onder ons die zich Zaki als DJ niet meer herinneren (laat ons stellen degenen die na 1970 geboren zijn), hij is niet enkel de vader van de broeders Dewaele die op een internationaal niveau meedraaien, maar ook een unieke radio DJ die in de jaren '70 een rolmodel was voor zijn job.
We beginnen met een oude platendraaier waarop al krakend een oude Piaf song gedraaid wordt die ze opnam voor haar grote liefde "de bokser" Marcel Cerdan. Direct nadien schuiven we aan bij Guns & Roses met hun lied voor de dochter van één van de Everly Brothers (Erin) en zo is meteen de toon gezet. Het is wel duidelijk dat Zaki vooral gegrasduind heeft in het collectieve geheugen van zijn eigen jeugd. Geeft niks, omdat die jeugd van hem ook de jeugd van mijn ouders is en de liedjes me daarom totaal niet onbekend voorkomen. De meeste zijn dan ook referenties geworden en behoren tot het collectief geheugen.
Queen - You're my best friend, Bono - Sweetest Thing, Kate Bush- The man with the child in his eyes, Nirvana- About a girl, Christina Aguilera - Ain't no man like you , The Knack- My Sharona worden met fijne intermezzo's gespeeld en Spencer, Fleur maar vooral Guy nemen de lead. Het Chelsea hotel komt in verschillende songs zijn prominente plaats opeisen, zoals in Chelsea Hotel Nr. 2 van Leonard Cohen dat hij schreef voor Janis Joplin die van haar kant dan weer verliefd was op Chris Christoffersen.
ACDC - Whole lotta Rosie, Bob Dylan - Sarah, Jimi Hendrix - The wind cries Mary gaan de hoofdmoot van het eerste deel vooraf. Die plaats is gereserveerd voor The Stones
Keith Richards schreef Ruby Tuesday terwijl Mick wel een liedje schreef voor elk van zijn liefjes (of toch bijna)
Brown Sugar voor Marsha Hunt, Under My Thumb voor Chrissie Shrimpton, Hey Negrita voor Bianca Jagger en Angie voor Angie Bowie.
Even tijd om op adem te komen.
Deel twee wordt ingezongen door Roeland Vandemoortele die een stoere maar toch intense rockversie neerzet van Ne me quitte pas van Jacques Brel. Roeland is echt wel de muzikant die gisteren deed verbazen. Klasse punt uit! Hij wordt in de song bijgestaan door Fleur die de nederlandstalige strofe voor haar rekening neemt. Brel schreef dit lied voor een presentatrice van L'Olympia te Parijs die zwanger van hem was maar op zijn aanraden een abortus liet plegen. Dat het nadien nooit meer is goedgekomen, is een understatement.
Met Amy Winehouse duikt Zaki het heden in. Haar relatie met Blake stond niet enkel garant voor haar ondergang maar ook voor een aantal mooie songs zoals My tears dry on their own. Voordat we overgaan naar het nederlandstalige segment weerklinkt eerst het 20th Century Fox van Jim Morrison.
Dan dwalen we langs de muzikale gronden van ons eigen landje. Gigippeke van Meulenbeek van de hand van Urbanus gaat over een medewerkster van de toenmalige brt die niet vies was van een breiwerkje tijdens het lange wachten voor en tussen de programma's. Bleke Lena van Raymond van het Groenewoud is niet zomaar een fictie van de grootmeester maar eentje van de brt die hij wel zag zitten (bleek echter niet wederzijds te zijn). Voor wie Joke van Jan De Wilde model heeft gestaan, heeft hij nooit blootgegeven. Het verhaal van Rosanne van Wim De Craene is echter algemeen bekend. Chris Thys blijkt te zijn samengeweest met deze singer-songwriter en er wordt aangenomen dat zij de Rosanne verpersoonlijkt.
Josh Stone schreef The last one to know voor de beste vriend van haar broer. Uiteindelijk was ze zelf de laatste om op te merken dat deze jongeling veel meer was dan dat hij deed vermoeden. Komen we aan bij groep twee (of zijn ze toch echt wel nummer één?) van de Britse jaren zestig.
Lennon & McCartney werkten samen aan We can work it out wat Paul initieel voor Jan Asher schreef, het meisje waar hij erg lang mee samen was voor hij met Linda trouwde. Ook All my lovin is voor Jane en Love me do dan weer voor ene mevrouw Caldwell. Back in the USSR schreef Paul voor Twiggy. Dear Prudence was van de hand van John en natuurlijk Woman wat hij voor Yoko Ono schreef.
Een ander hoofdstuk in het Beatles verhaal is voor George Harrison. Hij schreef Something in the Way she moves voor zijn vrouw Patti Boyd. Dit was lang voor zijn vriend Eric Clapton met haar aan de haal ging en voor haar Wonderful tonight en Leyla schreef.
Kalverliefde van Robert Long wordt door Fleur op een ongeloofelijk emotionele manier gezongen. Het blijkt over zijn liefde voor Harry Thomas te gaan die later het Schlagergfestival in Heerlen aan mekaar praatte. Elke "haar" mag dus in gedachten naar een "hem" vertaald worden.
Naar het einde toe wordt ook Adele's verhaal verteld. Rolling in the Deep is maar een hoofdstuk in haar cd vol met songs voor haar ex. Hij bezorgde haar niet alleen een gebroken hart maar ook een overvolle bankrekening. Carly Simon reeg de vriendjes aan mekaar (waaronder Warren Beaty en Mick Jagger) toen ze You're so Vain uitbracht. Ze weigerde echter de naam vrij te geven waarover deze song ging. Voor een monsterlijk bedrag is deze naam geveild maar enkel gefluisterd in het oor van de koper en dat met de belofte om hem alsnog geheim te houden.
De allergrootste klepper is natuurlijk het origineel van My Way. Claude François schreef Comme d'Habitude voor France Gall na hun breuk. Paul Anka pikte het op en maakte een engelstalige tekst met een totaal andere inhoud maar wel met het gekende resultaat. My Way is zowat een icoon in de songwereld. Persoonlijk hou ik enorm van deze song omdat ze het idool van mijn ma (François) en dat van mijn pa (Anka) verenigen. Guy Swinnen en Roeland Vandemoortele maken er een schitterende Belgische versie van.
Als toemaatje komt een andere Britse rocker om het hoekje kijken. Rod Stewart schreeft Maggie May voor zijn eerste vriendin die veel ouder was dan hij. Na een aantal maanden kreeg de Celtic supporter er genoeg van en kwam de smoes van September en Back to School hem handig van pas.
Voor al wie de muziek een warm hart toedraagt, is deze show een absolute aanrader. Je wordt ondergedompeld in zoveel songs die nog meer te vertellen hebben. Zaki brengt het op een heel eigen manier en de muzikanten en zangers onderstrepen dit met een vette lijn.
Zelf kan ik Zaki nog een aantal songs van mijn idool aanraden? Niet dat hij er ooit iets mee zal doen maar just in case. George Michael schreef Jesus to a child voor zijn overleden partner Anselmo en vond daarna zijn geluk bij Kenny Goss voor wie hij American Angel en Amazing schreef. Van A ging het ook naar Z toen hun breuk bekend werd gemaakt en hij live schitterde met Where I hope you are.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten