Na de twee gesmaakte try outs in Turnhout en Scherpenheuvel was het gisteren tijd voor het echte werk in de Arena van Antwerpen. Laat die druktemakers van Metallica maar in de Sporttempel begaan, moeten Jan en Paul gedacht hebben, toen ze kozen voor het kleinere broertje. En gelijk hadden ze. Praktisch gans het middenplein was gevuld met een rond podium dat zo goed als zeker een erfenis was van de “Clouseau in ’t Midden” concertreeks van 2003. Komt erop neer dat dus iedereen dichtbij zat wat dan weer de perfecte allusie was op de nieuwe cd “Closer” van Soulsister.Er werd weinig aan het toeval overgelaten en zoals in de voorbereidingen gekozen voor een mix tussen stevige nieuwe nummers en de nooit oud wordende klassiekers. Ook qua kledingkeuze kwamen Jan en Paul tot een perfecte mix. Paul zat strak in het pak en koos voor lichtgrijs in combinatie met een paars overhemd en dito das. Voor Jan mocht het wat kleuriger en hij ging voor een aan de voorkant zwarte/ aan de achterkant paarse gilet met een hemd in print en een zwarte broek.
Op familiaal vlak was er een grote stormloop. De twee kleinste kids van Paul waren het ganse concert van de partij en verbroederden al meteen met de jongste Leyers telg, die zich als “grote zus” heel zorgzaam over die twee kleine gasten ontfermde. De ganse Leyers clan leek wel opgetrommeld en genoot zichtbaar van wat hun bekende naamgenoot en zijn kompaan op het podium ten gehore brachten.
Het was een wervelende show die door het draaiend podium iedereen in de kijker liet lopen. Zelfs het publiek was tijdens “Dance for Me” op datzelfde podium vertegenwoordigd. Jan en Paul mengden zich in de zaal en kozen zelf de dansers voor het podium uit. Ongeveer zo’n twintig personen werden naar de middencirkel begeleid waaronder ook Leyers en Michiels Jr. Het ongedwongen sfeertje was nooit ver weg.
Daarna werd de beuk er helemaal ingezet wat met klassiekers als “The Way to you heart”, “Like a Mountain” en “ Tell me what it takes” niet echt een moeilijke opgave is. De stoelen werden definitief tot decoratie achtergelaten en de ganse zaal werd een gezellige dansaangelegenheid. Bij het verlaten van het podium zag ik twee gelukkige artiesten met een tevreden band. Een stelletje vrienden onder mekaar die een avondje “gespeeld” hadden.
Samen zijn ze meer dan 110 jaar oud maar ook al doen ze er nog eens 50 jaar bij, hun muziek zal altijd blijven sprankelen als een frisse fles champagne die op eender welk moment en bij eender welke gelegenheid kan geopend worden en steeds naar meer blijft smaken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten