Na het abrupt en voortijdig afsluiten van de Symphonica Toer in Wenen vorig jaar is George vorige week terug gestart met het tweede deel in Wenen. Nooit gedacht dat er ook nog een Belgisch concertje zou worden toegevoegd. Gisteren stond de Londenaar in Vorst Nationaal. Het is best wel confronterend om vast te stellen dat het ook mogelijk was geweest dat we deze man nooit meer live zouden zien.
Naar Brussel rijden op het spitsuur is nooit een pretje. Gisteren stonden de Rode Duivels dan ook nog in het Koning Boudewijnstadion wat de Brusselse ring er niet rustiger op maakte.
Vroeg vertrokken en toch redelijk kort voor aanvang ter plaatse. Ver geparkeerd maar gelukkig geen regen.
Vooraf trof ik nog een aantal gelijkgestemden. We kenden mekaar enkel via facebook maar de George Michael fans zijn eigenlijk één grote familie en dat werd gisteren dan ook maar eens bewezen.
Toen ik op mijn plaatsje op de 7de rij zat (rij 1 was rij 9 en dat maakte er de chaos aan het begin van het concert echt niet beter op), werd het opeens heel erg drummen vlak achter mij. Automatisch kijk je dan achterom en lijkt die man achter je wel een heel bekend gezicht. Fadi, de huidige levenspartner van George was blijkbaar met een aantal vrienden meegereisd en werd meteen belaagd door een horde fans. Best wel heftig hoor, als je altijd achterna gezeten bent door mensen die je van haar of pluimen kent en die allemaal hun camera met flits op je richten.
Benjamien Scholaert en Kim Debrie van Radio 2 hadden hun aanwezigheid eerder deze week op de radio al aangekondigd maar ook Sofie Verbruggen en Gunther Levi vonden het blijkbaar de moeite om naar Brussel af te zakken voor dit concert. (Sofie trouwens één van de sterktste vrouwenstemmen die ons Vlaanderenland rijk is)
Benjamien Scholaert en Kim Debrie van Radio 2 hadden hun aanwezigheid eerder deze week op de radio al aangekondigd maar ook Sofie Verbruggen en Gunther Levi vonden het blijkbaar de moeite om naar Brussel af te zakken voor dit concert. (Sofie trouwens één van de sterktste vrouwenstemmen die ons Vlaanderenland rijk is)
Het verschil met vorig jaar zit 'm vooral in de details.
Er zijn kleine wijzigingen in de setlist. Zo is "Idol" de cover van Elton verdwenen en is "Father Figure" een nieuwe song in deel 1. Voor het tweede deel heeft George "Love is a losing game" van Amy Winehouse geschrapt. Wat ik vooral spijtig vind, is dat " I remember you" als afscheidssong is verdwenen. Ik vond het samengaan van zijn stem met uitsluitend de harp zo breekbaar en vocaal beresterk.
Er zijn kleine wijzigingen in de setlist. Zo is "Idol" de cover van Elton verdwenen en is "Father Figure" een nieuwe song in deel 1. Voor het tweede deel heeft George "Love is a losing game" van Amy Winehouse geschrapt. Wat ik vooral spijtig vind, is dat " I remember you" als afscheidssong is verdwenen. Ik vond het samengaan van zijn stem met uitsluitend de harp zo breekbaar en vocaal beresterk.
Natuurlijk zat "White Light" zijn nieuwe song in de encores. Voor mij geen echte must maar wel begrijpelijk dat de nieuwe singel gepromoot wordt.
Het paarse pak staat hem bijzonder goed en gelukkig is zijn schoenkeuze van een iets eleganter soort dan de anti-slip schoenen bij de vorige reeks.
Ik heb reeds een dozijn concerten van deze man in mijn agenda staan maar iedere keer ben ik nog steeds zo enorm onder de indruk van die stem.
Soms wil je gewoon je ogen sluiten om al de storende elementen rondom je te kunnen uitsluiten en je enkel te concentreren op het geluid.
Soms wil je gewoon je ogen sluiten om al de storende elementen rondom je te kunnen uitsluiten en je enkel te concentreren op het geluid.
Bij "Cowboys and Angels" denk ik steeds aan een fijne jonge Belgische artiest die het crooner pad opgaat en wiens concert ik volgende week op het agenda heb staan. Als je de tekst erop gaat naslaan, ontdek je misschien waarom dit lied me net aan hem doet denken.
"Different Corner" is natuurlijk een klassieker die niemand in de zaal ooit onberoerd laat. De intro van dit nummer geeft "instant" herkenning.
Ik heb geen band met liedjes als "True Faith" maar er mag natuurlijk wel voor elk wat wils zijn. De covers "Going to a town" en " Let her down easy" bleven gelukkig behouden.
Iedere keer blijft er na zo'n concert altijd een liedje achter in het geheugen. Voor mij was dit gisteren "Wild is the wind" een oude kraker die hij iedere keer weer vol energie blaast.
Enfin, dit is mijn relaas maar ik laat heel erg graag "the master himself " aan het woord, dus via onderstaande link vind je de bevindingen van Bart Steenhout. Hij was samen met makker Alex Vanhee ook van de partij.
George Michal?
BeantwoordenVerwijderen