Ronan Keating (Dublin, 3 maart 1977) is een Ierse zanger, bekend geworden als zanger van de boy-band Boyzone. Ronan was de zanger van Boyzone vanaf 1994. In 1999 begon hij een solocarrière. Ook was hij de bedenker en co-manager van Westlife. Keating presenteerde de MTV Europe Music Awards van 1997. Hij trouwde op 30 april 1998 met Yvonne Connolly (1974) en heeft inmiddels drie kinderen: Jack (15 maart 1999), Marie (18 februari 2001) en Ali (7 september 2005). Op 20 mei 2010 werd bekend gemaakt dat hij na 12 jaar huwelijk gaat scheiden van z'n vrouw, ze gaan in alle vriendschap uit elkaar.
Yasmine, pseudoniem van Hilde Ludo Frieda Rens, (Antwerpen, 3 maart 1972 – Kontich, 25 juni 2009) was een Vlaamse zangeres, televisieomroepster en -presentatrice.
Ze was bekend van programma's als De Rode Loper en Zo is er maar één. In 1990 maakte ze haar debuut als zangeres; in 2006 verscheen haar laatste album, Licht Ontvlambaar.
Toen bekend raakte dat Hilde een eind aan haar leven had gemaakt, schreven we onderstaand stukje :
Toen ik donderdagmiddag vernam dat je had besloten dit aardse leven af te sluiten, overviel me een gevoel van "niemandsland". Geen gevoel, geen emotie, een leegte, het niets. Vermits we in een concertomgeving waren heb ik het gegeven even van me afgeschud.
Tot het vrijdagmorgen heel erg fel werd teruggekatapulteerd.
Ik had het genoegen je een paar keer te mogen ontmoeten, meestal naar aanleiding van een Make-A-Wish activiteit. De eerste keer in het Sea Park van Brugge waar Kris als gloednieuwe peter werd voorgesteld. We waren er op uitnodiging en ook al kwamen we in de eerste plaats voor de Peter, toch kan ik me nog levensecht herinneren hoe je toen reeds zo'n indruk op me maakte. We stonden met ons vier aan een statafel aan de koffie. Het was een frisse dag in april en we hadden blijkbaar allemaal behoefte aan wat innerlijke warmte. Net als Marianne, was je heel gewoon, een madame die ging voor het goede doel, net als ieder ander. Je uiterlijke schoonheid is met toen vooral bijgebleven, niet datgene wat men verwacht van een model maar gewoon een heel erg mooie vrouw. Vanbuiten zowel als vanbinnen.
Nadien zijn we mekaar nog eens tegengekomen op de afterparty van de voorstelling van de Wish Band. Met een stuk van de geboortetaart in onze hand hebben we toen gepraat over de op til zijnde "Zo is er maar één" opnames waarvan ik er nadien ook enkele heb bijgewoond. Kris schitterde door afwezigheid maar jij nam de honneurs waar en stond iedereen te woord, maakte tijd voor iedere fotograaf. Echte schoonheid Hilde, ontdek je op die manier, tussen de mensen in het dagdagelijkse leven.
Je optreden tijdens de voorstelling van de "Wiels" cd ten voordele van de VZW het Huis van Andrea in de Bourla vorig jaar, zal ik me altijd blijven herinneren. Je kon me daar beroeren door de song die je bracht. Heb het Leven Lief zo'n contradictie met wat er nu gebeurd is. Of misschien toch niet? Misschien had je het leven wel zo lief, dat je de pijn niet meer wou verdragen. Dat het leven je liever was dan in pijn te moeten verdergaan.
Je stond voor wie je was. Je nam geen genoegen met een act in showbizzland, je was echt. Er wordt nu vaak gesproken over een boegbeeld voor de holebi gemeenschap maar ik vind je ook een voorbeeld voor iedere vrouw.
Natuurlijk deelden we bovenal de adoratie voor die grote mijnheer Georgios Kyriacos Panayiotou. Je koos zijn verjaardag om jouw kaars te laten uitdoven.
Hilde, mag ik je nog één ding vragen? Als je onderweg naar een nieuw leven een dierbare vriendin zou tegenkomen, wil je haar dan laten weten dat het goed gaat met ons hier?
Alvast Merci!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten