In oktober vorig jaar zag ik Sting met de London Symphoniker in Antwerpen aan het werk. Dit concert had me zo diep geraakt, dat ik me voorgenomen had om, wanneer de kans zich voordeed, nog eens terug te gaan.
Eergisteren kaartje gekocht voor Mönchengladbach en gisteren genoten van een open air concert net over de grens.
Het was anders, zo in open lucht, maar evenzeer intens genieten. Hij is fit, topfit. Deze bijna 60er laat in niets vermoeden dat hij al zo lang in dit beroep aan het werk is. Het klinkt allemaal heel erg fris. Voor de gelegenheid wordt hij omringd door "Die Bochumer Symphoniker" en natuurlijk zijn Jo Lawry en Dominic Miller ook van de partij.
De bindteksten tussen de songs worden tot een minimum beperkt maar dat heeft alles te maken met het feit dat Sting alles in het Duits doet. "Dieses Lied ist über einen Fuchs" en "Ich bin sehr glücklich, hier zu sein" klinkt uit zijn mond bijzonder charmant en ook de namen van de solisten (vb. Christine Fischer-Eisenbrand) komen er zonder haperen uit. Chapeau!
Louter muzikaal hou ik enorm van "The end of the Game" en wat samenzang met Jo betreft, komt "Whenever I say your name" enorm sterk naar voren. Je kan je zelfs afvragen wie hier de ster is? Jo zet een geweldige prestatie neer. Sterk en overtuigend.
Drie-en-twintig wereldhits passeren de revue en de geboren basgitarist schuwt ook de mondharmonika niet. Maar bovenal is zijn stem zijn beste instrument. Duidelijk getraind op lange uithalen, krijgen we keer op keer spontaan het "kiekevel" op onze ledematen. Wat een levensenergie.
Om af te sluiten komt Sting alleen terug het podium op en brengt solo zijn "Message in a Bottle". Meegebrult door 8300 enthoesiaste concertbezoekers wel te verstaan.
Als kers op de taart bleef het ook nog eens de hele avond droog!
Sumner in the City!
Meer lezen :
Sting verzaubert den Hockey Park
Sting in Antwerpen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten